Ինչքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս-
Անքան աշխարհը անուշ ու ցանկալի կլինի.
Թե ուզում ես չսուզվել ճահճուտները անհունի –
Պիտի աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս:
Այնպե՜ս արա, որ կյանքում ո՜չ մի գանգատ չիմանաս,
Խմի՜ր թախիծը հոգու, որպես հրճվանք ու գինի.
Որքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս –
Այնքան աշխարհը անուշ ու ցանկալի կլինի…
Ե. Չարենցի այս բանաստեղծությունը կարդալիս ես հասկանում եմ, որ աշխարհը պետք է սիրել և պահպանել, որ ավելի գեղեցիկ և պայծառ լինի: Նաև հասկանում եմ, որ պետք է միշտ լավն ու բարին տեսնել: Ու եթե չես ուզում տեսնել կեղտոտ և անտանելի աշխարհ, պետք է շուրջդ խնամես և պահպանես: Հասկանում եմ, որ պետք չէ կյանքում բողոքել և դժգոհել, այլ պետք է պայքարել ուրախության ու երջանկության համար: