Ֆուտբոլային ակումբ «Բարսելոնա» — կատալոնական թիմ, որը տասնամյակներ շարունակ լավագույններից է եթե ոչ լավագույնը թե Իսպանիայում թե ամբողջ աշխարհում: Հիմնադրվել է 1899 թվականին մի խմբի կողմից որոնց մեջ էին մտնում շվեյցարացիներ, բրիտանացիներ, իսպանացիներ և կատալոնացիներ: Թիմը ղեկավարել է Ժոանոմ Գամպեռը: Թիմը դարձավ կատալոնիայի սիմվոլներից մեկը: «Բարսելոնայի» ղեկավարները «Ռեալի» և «Աթլետիկ Բիլբաոյի» ղեկավարների հետ ստեղծեցին Իսպանական Պրեմիերան: Եվ դրա հետ մեկ տեղ «Բարսելոնան» մտնում է Թոփ 3-ի մեջ ովքեր երբեք չեն լքել իսպանական առաջին լիգան: Ի դեպ մյուս երկու թմերն են հենց «Ռեալը» և «Աթլետիկ Բիլբաոն»:
Բարսելոնան առաջին լուրջ հաջողությունները ունեցել 50-ականներրի վերջին երբ թիմը կառավարեց Էլենիո Էռերան: Այդ ժամանակ կատալոնական ակումբին առաջին անգամ հաջողվեց հախթել Եվրոգավաթ — «Кубок Ярмарок»: Հենց այդ ժամանակ սկսեց կառուցվել լեգենդար «Բարսան»: Այդ ժամանակվա թիմը ուժեղացնում էր պատանի Լուիս Սուարեզը ով դարձել էր տարվա լավագույն ֆուտբոլիստ 1960 թվականին և երկու венгра լեգենդար «Ոսկե թիմից» Շանդոր Կոչիշ և Զոլտան Ցիբոր: Այդպիսի թմով «Բարսան» արեց ազգային դուբլ 1969 թվականին (Չեմպիոնատը և Իսպանիայի գավաթը), իսկ 1960 թվականին վերցրեց արդեն երկրորդ անգամ «Кубок Ярмарок» և նորից հախթեց ազգային առաջնությունը: 1961 թվականին նրանք դարձան պատմության մեջ առաջին թիմը, որը դուրս հանեց Եվրոպայի Չեմպիոնների գավաթի խաղարկությունից մադրիդի «Ռեալին» վեց տարվա շահած գավաթը և կտրեց մադրիդցիների «մոնոպոլիան» այդ գավաթում: Իսկ ֆինալում Չեմպիոների գավաթի Իսպանացիները պարտվեցին պորտուգալական «Բենֆիկային» 2:3 հաշվով:
60 ականները ընդանրապես շատ հեշտ չէր այդ մակարդակի թմի համար: Երկու Իսպանական Գավաթ (1963, 1968) և «Кубок Ярмарок»-1966 — դրանով նրանց գավաթների ցանկը ավարտվում էր: Այդ տարիներին Իսպանական լիգայում մրցում էին երկու մադրիդյան թմեր «Ռեալը» և «Ատլետիկոն» «Բարսան» չէր կարողանում խառնվել նրանց դիմակայությանը:
1973—1974 սեզոնում թմին միացավ մի մարդ, ով պետք է դառնար «Բարսայի» նոր լեգենդը — հոլանդացի հարձակվող Յոհան Կռոյֆը. Ով արդեն հայտնի էր ֆուտբոլում «Այաքսում» խաղալու ժամանակից, Կռոյֆը միանգամից ներխուժեց հիմնական թիմ, և շատ շուտով դարձավ թմի լիդերը: Նա շուտ դարձավ «Բարսայի» ֆանատների սիրելի ֆուտբոլիստներից մեկը իր հիանալի խաղի շնորհիվ, բայց առանձնահատուկ սիրվեց այն պահին երբ Կռոյֆը լրագրոներին ասաց, որ ընտրել է «Բարսային» այլ ոչ թե նրանց ագրեսիվ հակարակորդ «Ռեալ Մադրիդին» (Այդ թիմը նույնպես հետաքրքրված էր հոլանդացու պայմաններով) իփրեվ թե չէր կարող խաղալ մի թմում, որի անունը կապված է Ֆրանկո անվան հետ: Դրա հետ մեկ տեղ ինչոր ժամանակ հետո իր տղայի անունը դրեց կատալոնական Խորդի: 1974 թվականին հենց Կռոյֆի շնորհիվ «Բարսան» 14 տարի հետո նորից հախթեց Իսպանական պրեմիերան, դրա հետ մեկ տեղ ջախջախեց Մադրիդի «Ռեալին» «Էլ Կլասիկոի ժամանակ» իդեպ հենց Մադրիդի «Սանտիագո Բեռնաբեու» մարզադաշտոււմ 5:0 հաշվով: Նաև Կռոյֆը «Բարսայում» անցկացրած առաջին մրցաշրջանից հետո արժանացավ Եվրոպայի լավագույն ֆուտբոլիստ մրցանակին: Իսկ արդեն 1978 թվականին Կռոյֆը լքեց ակումբը և գնաց շարոնակելու Կարիեռան ԱՄՆ-յուն
Սիմոնյան Մարկ 