Ոսկերչությունը եղել է Հայաստանում դեռ մ. թ. ա. 2-րդ հազարամյակում: Հայերը շատ վաղուց են հետաքրքրվել այդ մասնագիտությամբ: Հնագիտական պեղումներից հետո հայտնաբերվել են գորտի ոսկյա փոքր արձանիկ, ոսկյա կիսալուսնաձև ակաջօղներ, օձագլուխ ապարանջան, վզնոցներ և այլ հետաքրքիր զարդեր: Մեր օրերում էլ է ոսկերչությունը աշխարհում շատ տարածված: Կան շատ հայտնի հայ ոսկերիչներ:
Իմ հայրիկը նույնպես ոսկերիչ է և մեզ կպատմի իր մասնագիտության մասին:
Մարկ-Բարև հայրիկ
Հայրիկ-Բարև Մարկ
Մարկ-Հայրիկ, այսօր կպատմես ոսկերչության մասի՞ն:
Հայրիկ-Այո, կփորձեմ պատասխանել հարցերիդ:
Մարկ- Դու երբվանի՞ց ես սկսել զբաղվել ոսկերչությամբ:
Հայրիկ-Ես մասնագիտությամբ տնտեսագետ եմ, բայց քսաներկու տարեկանում որոշեցի զբաղվել ոսկերչությամբ:
Մարկ-Ի՞սկ ով է քեզ սովորեցրել մատանի, վզնոց և այլ գեղեցիկ զարդեր պատրաստել:
Հայրիկ-Հայրիկիս քեռին ոսկերիչ էր և երբ մենք գնում էինք նրանց տուն, ես հետաքրքրությամբ նայում էի, թե նա ինչպես էր աշխատում մետաղի հետ, ձևափոխում այն:
Մարկ-Իսկ ի՞նչու դու սկսեցիր զբաղվել ոսկերչությամբ:
Հայրիկ-Ինձ դուր էր գալիս, երբ ես տեսնում էի, թե ինչպես էր սովորական մետաղը դառնում գեղեցիկ զարդ:
Մարկ-Ոսկերչությունը ի՞նչով է տարբերվում ուրիշ մասնագիտություներից:
Հայրիկ-Ոսկին կարող է փոխանցվել սերնդե սերունդ որպես ժառանգություն: Ոսկին միշտ պահպանում է իր գեղեցկությունը, շորի և կոշիկի նման չի, չի մաշվում:
Մարկ-Իսկ ինչքա՞ն ժամանակ է պետք մի զարդ պատրաստելու համար:
Հայրիկ-Կախված է զարդի բարդությունից, քանի տեսակի մետաղ է անհրաժեշտ տվյալ զարդը պատրաստելու համար:
Մարկ-Հայրիկ, ի՞սկ ով է Հայաստանի ամենահայտնի ժամանակակից ոսկերիչը:
Հայրիկ-Հայաստանի ժամանակակից լավ ոսկերիչներ շատ կան, ոմանք հայտնի են, ոմանք ոչ, այսօր հավանաբար ամենահայտնի ոսկերիչներից է Նուռը (Արմեն Դավթյան), նա դիզայներ ոսկերիչ, արծաթագործ է: